بی همیشه،
بی هنوز،
اما روشن مثل ِ روز.
میفهمم کار از سه کنج ِ سایه و
تماشای واژه گذشته است.
کار از نی نوای نوشتن گذشته است.
دیگر ننویس، بیا.
- سید علی صالحی-