ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب گفتند که بیدارید ، گفتیم که بیداریم
یکی از بزرگترین حسن های داریوش اقبالی انتخاب بهترین شعرها و ترانه هاست
داریوش واقعا در انتخاب اشعار و ترانه های آهنگهاش قوی عمل میکنه. این حسن به همراه صدایی که به ترانه های انتخابیش میشینه جذابیت کارهاش رو چند برابر کرده.
از زمزمه دلتنگیم، از همهمه بیزاریم
نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم
آوار پریشانیست، رو سوی چه بگریزیم؟
هنگامه ی حیرانیست، خود را به که بسپاریم؟
تشویش هزار "آیا", وسواس هزار "اما"
کوریم و نمیبینیم، ورنه همه بیماریم
دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته ست
امروز که صف در صف خشکیده و بی باریم
دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را
تیغیم و نمیبریم، ابریم و نمیباریم
ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب
گفتند که بیدارید؟ گفتیم که بیداریم
من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم
"حسین منزوی"
ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب
گفتند که بیدارید ، گفتیم که بیداریم
یکی از بزرگترین حسن های داریوش اقبالی انتخاب بهترین شعرها و ترانه هاست
داریوش واقعا در انتخاب اشعار و ترانه های آهنگهاش قوی عمل میکنه.
این حسن به همراه صدایی که به ترانه های انتخابیش میشینه جذابیت کارهاش رو چند برابر کرده.