پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر
چون شیشه ی عطری که درش گم شده باشد....
در تو
هزار مزرعه خشخاش تازه است...
آدم به چشمهای تو
معتاد می شود...!
-آرش پور علیزاده_
منم
پرِ افتاده ی پرنده ای
که پرواز کرده است...
-علیرضا روشن-
کرک های قالی
رو به رفتنت خم شده اند...
هرگز فالگیر نبودم تنها می خواستم دستت را بگیرم ..-حسین متولیان-
وقتی تو نیستی تمام خانه ما درد می‌کند! -نزار قبانی-