78

کافی ست
تو به شعرم بازگردی
تا من از استوای زمستان
ناگهان
چشم بازکنم به بهار ...

-سید محمد مرکبیان-

77

نخست دیرزمانی در او نگریستم

چندان که چون نظر از وی بازگرفتم

در پیرامونِ من همه چیزی به هیأتِ او درآمده بود.

آنگاه دانستم که مرا دیگر از او گریز نیست.

-احمد شاملو-

76

دیوانه نمی‌گوید: دوستت دارم!

دیوانه می‌رود تمام دوست داشتن را

به هر جان کندنی

جمع می‌کند از هر دری

می‌زند زیر بغل

می‌ریزد پای کسی که

قرار نیست بفهمد دوستش دارد…

-مهدیه لطیفی-

75

عشق

صحرائی سراب است

در پیاله نازکی

و شگفتا

غرقت می کند.

-شمس لنگرودی-

74

دور از تو

فواره ی بی قرارم

پرپر می زنم

که از آسمان تهی

به خانه ی اولم برگردم.

-شمس لنگرودی-

73

من احتمال وجود یک روحم 

در اتاق تو

یک روح سرگردان مهربان

که لا به لای موهایت می پیچد

روی کتاب شعرت میخوابد

وخیلی اتفاقی

در چای شیرین صبحانه ات

هم می خورد.

-تارا محمد صالحی-